Klassieke Peugeot forum

Waar doen we 't allemaal voor?? Ik bedoel dan met onze Peugeot's.. 
Kijk je doet 't voor je partner, je evt. kids en voor jouw ODOL (voor de mannelijke lezers dan wel hé).. en we gaan allemaal op enig moment naar andere planeten toe. Maar neem je je Peugeot's dan mee? Nee tuurlijk niet, want die passen niet in je organische kist, urn. of anderszins. maar wat dan wel?
Zelf krijg ik dagelijkse complimenten voor de oude Peugeot's in mijn bezit en ik moet zeggen ze blinken inderdaad als 'n WAT zeg je nu in de mane(n)schijn?
Maar ja.. tegelijkertijd denk ik 'dat duurt niet zo heel lang meer, dan beschouwen ze me als een ASO, een klimaatverneuker die nog in een fossiel brandstofblik rondtoert". Dan zijn er nog de andere vragen over de beschikbaarheid van onderdelen, kennis, kunde en vaardigheden.
Voor velen hier is dat laatste waarschijnlijk geen probleem, maar toch.. Zelf denk ik "achter mij de zondvloed", ze zijn er nog "mes beaux vieux"..

Gewoon doen wat je leuk vindt en we hebben niet het eeuwige leven dus de tijd die we hier nog wel zijn lekker zo veel mogelijk vullen met de leuke dingen die we aan de oude auto's beleven.
Ik doe het dan ook voor mij zelf aangezien mijn kinderen er niks mee hebben en ik zie het nu ook als een oude dag voorziening aangezien geld op de bank straks ook alleen maar geld kost en de auto's over het algemeen alleen maar meer waard worden.

Verstuurd vanaf mijn moto g(6) play met Tapatalk

Ze zeggen wel eens, het gaat niet om de bestemming, maar om de reis er naar toe. Ik haal mijn plezier uit de restauratie van mijn 2 oude Peugeots terwijl ik er nog (lang) niet mee kan rijden. Ik heb eerder auto's (en motoren) gerestaureerd cq opgeknapt. Natuurlijk genoot ik van het eindproduct, maar ik genoot ook als er weer onderhoud nodig was en ik mijn vingers weer zwart en vet kon maken (sorry, maar ik hou van die lucht van vet en olie).

Mijn droom was het ooit een oldtimer te rijden, misschien wel te bezitten. Nu is de 403 er dan en ik ben een gelukkig mens als ik ermee door mooi Twente tuf. Volgens mij doe ik er niemand kwaad mee, mooi is ie niet want veel “patina” en zichtbare lasnaden en roestplekken. Ik zelf vind dat nu juist leuk.

En het meest leuke: mijn zoon weet het ook te waarderen, hij wil zelf later een 306 break rijden en heeft al met sleutelen aan de 403 geholpen.

En later? Tja, inderdaad iets met zondvloed. Maar nu met heel veel plezier.

Zo hebben we allemaal onze eigen beleving met deze hobby .
Ik vind het leuk om een oude auto een upgrade te geven met een modernere motor of zo iets ,liefst uiterlijk in oude staat maar dan moet het allemaal wel een beetje kloppen ,als er 1 deel al geverfd is dan valt het niet mee om dat oud te laten lijken.
En natuurlijk de belevingen hier zo af en toe posten dat verbind ons in deze tijd toch een klein beetje aangezien er verder niks te beleven is.

Ik las de topic titel en meteen schoot een liedje van Klein Orkest met te binnen: Over honderd jaar.

... zijn we inderdaad allemaal dood.