Klassieke Peugeot forum

links voor onder je spatbord zit een vaccuum voorraad vat. dus na een paar keer bedienen is het leeg.. sloten zijn nogal gevoelig voor als je een deur open of dicht maakt als je nog aan een klinkt trekt. dus ook als een klink niet lekker gaat terug naar terug naar rusttoestand gaat !

Martijn wrote: ↑30 Sep 2020, 07:43

paull en paulla wrote: ↑29 Sep 2020, 23:18 Hoi Peunormaal,
Ik heb goed nieuws voor jouw. Als je na zeg veertig jaar, de deur sloten (in de portieren) uitspoelt met wasbenzine of diesel en weer invet, gebeurd je dit de komende veertig jaar niet meer.
Een gerust stellende gedachte is misschien, alles wat je overslaat, krijg je vroeg of laat voor je kiezen.

Onderhoud is het adagium.

Welk vet gebruik je voor je sloten?

Oei, dat heeft even wat tijd genomen zeg
Je (her)kent dat vast wel, drukdruk druk...
En dan nog eens een foto terug vinden.
Beantwoord dit jou vraag? Het ligt eraan waarvoor het bedoelt is.

Dat had de vorige eigenaar van de rode 205 die ik had goed kunnen gebruiken. Alle deuren was het vet van uitgehard en ze gingen bij dicht gooien dus net zo hard weer open. Gezien de veelheid aan deuken in de deuren had dat tot erg veel ongenoegen geleid.

Na aanschaf bij mij thuis de deurkaarten er af. Boel even oplossen met WD40 en ontvetter. Niet smeermiddel erop (iets uit een spuitbus maar die heb ik niet meer en ik weet helaas niet meer wat voor product) en voilá: probleem waar al jaren mee geworsteld was opgelost binnen een uur.

Beeperhorrie wrote: ↑19 Dec 2020, 09:44 Dat had de vorige eigenaar van de rode 205 die ik had goed kunnen gebruiken. Alle deuren was het vet van uitgehard en ze gingen bij dicht gooien dus net zo hard weer open. Gezien de veelheid aan deuken in de deuren had dat tot erg veel ongenoegen geleid.

Na aanschaf bij mij thuis de deurkaarten er af. Boel even oplossen met WD40 en ontvetter. Niet smeermiddel erop (iets uit een spuitbus maar die heb ik niet meer en ik weet helaas niet meer wat voor product) en voilá: probleem waar al jaren mee geworsteld was opgelost binnen een uur.

Precies, onderhoud maakt het verschil, preventief welteverstaan.
Sturen vóórdat je de vangrail raakt

Maar weer eens een verhaaltje, zo in dit nieuwe jaar.
Zomer 2007 zijn Paulla en ik, met de poezen op vakantie gegaan.
En voor het eerst met een zelf opgehaalde Peugeot 604 Ti vijf bak.
Gekocht in Vendée laat 2001.
De auto had een tellerstand van net geen 60.000km.
Alvorens er mee op vakantie te gaan, groot onderhoud gedaan.
Je kent het vast wel, filters en sapjes, snaren enzo. Ook de accumulator was aan vervanging toe.
Kleppen stellen, wordt wel eens vergeten.
Remfabriek ook gedaan, dat doe ik twee maal per jaar, bij elke auto.
Je zult maar net een halve meter remweg te kort komen, daar worden ze lelijk van.
En ohja, ook nog langs bij RDW, voor invoer van voertuig en apk-keuring.
Ik mocht zelf de kleur kiezen, lichtblauw of lichtgrijs, dat is apart .

De wagen reed en rijdt nog steeds fantaschtisch.
Op een fijne zonnige dag waren wij voor de avondmaaltijd uitgenodigd en reden we goedgemutst naar onze vrienden.
Net toen ik een traktor inhaalde, heuveltje op, begon de auto in te houden.
De eerste gelegenheid toen maar een zijweg ingeslagen. en terwijl ontstond een vies ruikende rookkolom, net onder het dashboard vandaan.
Snel de motor uitgezet, om eens te kijken, onder de motorkap viel niets bijzonders te zien.
Dan maar eens in de zekeringskast gekeken, ook niets te zien. Maar wel te ruiken, brandlucht. Niet te kort ook.
Nog maar eens de motor proberen te starten, voor verdere amnese.

Niet dus, wel rondtoeren maar niet oppakken. Dan maar eens spanningen meten.
De hoofdvoeding voor de brandstofpomp ontbrak geheel .
Dat is niet zo mooi, aan de kant van de weg.
Via een banaansnoertje spanning aangelegd, naar de brandstofpomp.
En warempel, direct starten en mooi lopen. Allebij blij natuurlijk.
Maar voordat alles weer opgeruimd was, gereedschap en zo, was het feest alweer afgelopen.

Mmm, weer eens kijken, het banaansnoertje kon de stroom niet aan, geheel weggesmolten, er loopt tenslotte ruim 10 á 15 Ampère aan stroom, met isolatie en koperdraad en al.
Opgelost, voor tijdelijk dan, heb ik het met twee krokodillenbekjes, om een elektrische verbinding te maken naar de pompzekering.
Dat heeft ons optijd bij de visite gebracht, zodat we toch een fijne avond hebben kunnen beleven.
Terug op een moment moet natuurlijk ook.
En dat is verder zonder sores gelukt.

De volgende de was het snoeiwarm, 43 graden in de schaduw, zodat pas s'avonds ik eens opzoek ben gegaan naar de oorzaak van het ongemak.
En die was zo gevonden, aan iedere draad is een ampje gekrompen. Laat dat nu ook de oorzaak zijn, geheel losgerot van de amp-steker
Nu heb ik altijd wel wat bij mij, als we met de op leeftijd zijnde 'grand old lady' op pad gaan, reserve ampstekers ook.

Moraal van het verhaal, preventief onderhoud kan veel ongemakken voor zijn.
Maar hoever moet/ kun je gaan, om niet te stranden onderweg...

Het laatste kiekje is van één van onze reisgenootjes. Ze kan niet zo goed tegen de zon. Trouwens ook niet tegen kou.
mm, de volgorde lukt niet helemaal, lees: eerste foto

Pracht verhaal. Ik heb zo'n hondje gehad. Dwerg naakthondje met alleen wat stug nekhaar. Altijd koud en goed oppassen dat ze in de zomer niet verbrandde. Op haar 15e en laatste jaar kreeg ze ineens overal haar, een mooi grijs vachtje. Geen last meer van kou en geen last meer van de zon.

paull en paulla wrote: ↑04 Jan 2021, 16:50
Nu heb ik altijd wel wat bij mij, als we met de op leeftijd zijnde 'grand old lady' op pad gaan,

zou ook zo maar op het reisgenootje betrekking kunnen hebben Wat een bijzonder beestje en mooi kiekje met dat mutsje op..

andermans gepruts oplossen noem ik t maar. daar kun je niet met preventief onderhoud tegenop laat ik maar zeggen.
licht blauw zou ik zeggen.
alweer een leuke anekdote idd.

ja Joos, het was een originele aansluiting, zoals af fabriek geleverd.
Fabrieks gepruts. alles moet snel en efficiënt.
Corrosie dingetje, tijd helpt natuurlijk enthousiast mee .
Auto's worden gebouwd voor de eerste eigenaar.
En niet om eeuwig mee te kunnen. Oneigenlijk gebruik dus.
Eigenlijk...

peunormal wrote: ↑07 Jan 2021, 13:20

paull en paulla wrote: ↑04 Jan 2021, 16:50
Nu heb ik altijd wel wat bij mij, als we met de op leeftijd zijnde 'grand old lady' op pad gaan,

zou ook zo maar op het reisgenootje betrekking kunnen hebben Wat een bijzonder beestje en mooi kiekje met dat mutsje op..

Odie was her name, Odiepoes
Schat van een kat. Tien is ze geworden, door acuut orgaanfalen tijdens een zomervakantie, met twee weken weg...
De (katte)belletjes waren nodig, Odie was dól op vogeltjes en muizen, die zijn er hier in overvloed aanwezig.