Peugeot 604 Plaatjes en Praatjes

[?604Peugeot]

Hoi Paull. die draagarmen zijn niet meer te redden. zelf heb ik ook al twee setjes gerestaureerd, helaas geen foto,s van op de laptop maar wel in mijn klapper waar ik in middels al zo een 150 foto,s heb uit gedraaid. die straks in de 604 komt te liggen,en overal mee naar toe gaat, dan kunnen de mensen die in zien. de accu bak had ik er uit gehaald, omdat er daar onder plaatwerk dik was geworden van de roest. de voor balk was op de bijna driehoek platen ook dik aan het worden, dus ook maar alles los geboord en laten stralen,zit inmiddels al weer in elkaar gelast en is ook al weer zwart gespoten,de meeste onderdelen zijn al weer klaar, nu alleen de body nog, maar dat duurt nog wel even, waar een wil is is een weg.groetjes daar.

[paull en paulla]

Zonnig berichtje maar weer.
Lente is hier ingetreden En weer de maandelijkse bijeenkomsten met oudijzer .
En daar komt vanalles op af, zoals:

[?604Peugeot]

Hoi Paull. ik zeg geen oud ijzer, ik zeg altijd. mooi speelgoed. lekker genieten met het mooie weer, hoe ver moeten jullie er voor rijden? om bij elkaar te komen, of is het in de buurt, wel apart die Eend met twee kleuren, heb ik nog nooit in die kleur gezien,wel dacht ik zwart met geel, hier in Nederland, de Renault is ook wel leuk om te zien,zie je hier ook niet veel.groetjes vanuit Nederland.

[paull en paulla]

Hoi Paull. ik zeg geen oud ijzer, ik zeg altijd. mooi speelgoed. lekker genieten met het mooie weer, hoe ver moeten jullie er voor rijden? om bij elkaar te komen, of is het in de buurt, wel apart die Eend met twee kleuren, heb ik nog nooit in die kleur gezien,wel dacht ik zwart met geel, hier in Nederland, de Renault is ook wel leuk om te zien,zie je hier ook niet veel.groetjes vanuit Nederland.

Ha, die is goed , mooi speelgoed. Mee eens hoor.
De bijeenkomst is in dit durpje. Voor ons 'om de hoek', het is driehonderd meter op z'n hoogst.
Kunnen we zelfs lopend afleggen. Of de auto duwend brengen. Dat is dan weer hele een klus, het is hier in het dorpje 'licht glooiend'.
De 'duk' op de foto met een rood cabriodak is een tweedeurs, cabrio zogezegd. Zeldzaam en op het chassis na, geheel van tupperware.
Van een echte 2CV-fan. De fan is nu een 2CV Eend Pickup aan het bouwen. Naar het orgineel van een fabrieks productie in Brazilië.
Nooit ingevoerd in Europa, zover mij bekend.

[paull en paulla]

De Renault is een Dauphine. Een Ondine lijkt er veel op. En dit is een snelle(re) versie. Een Gordini. Prachtig exemplaar.
Van de Dauphine zijn er veel van gemaakt, ruim twee miljoen stuks.
Hier zie je een Dauphientje wel vaker, maar niet zo vaak als een Renault Floriade of Caravelle.
Fransen zijn ook dol op legervoertuigen en motorfietsen.
Voor elk wel iets te zien. En altijd gezellig. Met koffie en een koek of cake erbij.
Niet te vergeten ook een drankje wordt voor gezorgd. Het zonnetje zorgen we zelf voor .

[Beeperhorrie]

Mooi spul zit daar weer bij. De Mini is voor mij altijd aan een prettige herinnering gekoppeld: ik heb er vroeger een gehad als 'ragbak'. Veel lol mee gehad en een spannend avontuur mee beleefd.

[paull en paulla]

Mooi spul zit daar weer bij. De Mini is voor mij altijd aan een prettige herinnering gekoppeld: ik heb er vroeger een gehad als 'ragbak'. Veel lol mee gehad en een spannend avontuur mee beleefd.

Kun je ons (mede)delen, welk spannend avontuur je beleefd hebt? Ben wel benieuwd.

[Beeperhorrie]

Valt een beetje buiten dit topic maar goed, komt ie:

Ik ben vroeger opgegroeid in Amsterdam en in Lhee (onder de rook van Dwingeloo in midden Drenthe). Ik heb me in Drenthe altijd meer thuis gevoeld dan aan de andere kant van het land. Opgroeien in een agrarisch gehucht betekende destijds veel rommelen met tractoren en andere agrarische machinerieën. Als opstapje naar die dure gereedschappen was je als jongen vaak al bezig met brommers en later auto's.
Mijn eerste auto was een Kadett C. Geen mogelijkheid tot ontkoppelen dus uitzetten op een paar stalen rijplaten en na het starten met iets gas erop en veel geweld de pook in de versnelling rammen. Ik zal 14 jaar toen zijn geweest. Daarna volgden er nog vele andere auto's.

De Mini zal ik hebben verworven ergens rond mijn 16e, 17e. In die tijd, begin jaren tachtig, kwam er buiten de weekenden en vakanties bijna nooit iemand in het grote stuk bos wat er tegen het gehucht aan ligt dus daar reden we onze privé rally's.
De Mini was daarvoor echter een lastige klant met zijn kleine wieltjes want je moest oppassen voor mul zand en voor modder plassen. Nu ondenkbaar dat iemand een vroege Mini hiervoor zou gebruiken maar toen lag het toch anders. Een klassieker was het niet want je kon ze gewoon nog nieuw kopen en een twintig jaar oude mini was gewoon een oud hok.

Omdat het scheuren op harde zandpaden ook niet alles was zocht ik een nieuwe uitdaging. En die werd gevonden in de vorm van een enorm lang stuk weiland wat ingesloten lag tussen bospercelen. Dit weiland werd maar nauwelijks gebruikt omdat het meestal te nat was om er gras te laten groeien en ook andere gewassen gedijden er niet best. Wat er wel groeide was riet. Zelfs als de bovengrond droog was groeide dat goedje er welig. Meestal stond het zo'n anderhalve meter hoog. De kwaliteit was echter nauwelijks geschikt voor dakbedekking dus een soort van vrijbrief vond je dat als puber om er te doen wat je wilde. Nadeel was dan weer wel dat het een eind van de boerderijen af lag, zo'n 3 á 4 kilometer dus er kwam bijna nooit iemand.

Hoe het idee nu was geboren om daar met de Mini doorheen te vliegen weet ik niet meer maar toen het idee er was moest het ook worden uitgevoerd. De opzet was simpel. Als je het weiland in reed kon je eigenlijk alleen links en rechts de boomkruinen zien van de belendende bospercelen. Daaraan kon je dus bepalen dat je midden in het veld zat want voor je zag je slechts riet en daarboven lucht en wolken, aan de zijkante dus op de scheidingslijn tussen riet en wolken de boomkruinen.
De bedoeling was om zo hard mogelijk van de voorkant naar de achterkant van het weiland te rijden, een afstand van bijna twee kilometer.

Met al weken droog en warm weer kon de Mini zich eraan gaan wagen. De rit begon goed en met een bijrijder op rechts en zelf zicht houdend op links nam de snelheid allengs toe. Tot..... Een enorme klap. De auto kwam een stuk omhoog en viel met een weer terug. Stilte. Geen motorgeluid, niets. Zeg maar een oorverdovende stilte. Het duurde waarschijnlijk een paar seconden voordat we verder wilden omdat we beiden keihard met de kop tegen het dak waren geklapt. Sleutel vastpakken en pook in zijn vrij zetten om te starten. Alleen... geen pook! Die vroege Mini's hadden een lange versnellingspook waarmee je direct in de bak zat te roeren. Sleuteltje omdraaien had ook geen enkel effect. Dus uitstappen en klepje open. Dat ging makkelijk want het front was weg. En niet alleen het front van de auto maar ook het onderstuk van het motorblok compleet met versnellingsbak. Je keek recht tegen de krukas aan die nog verdrietig wat druppeltjes olie huilde.
Om de auto heen gelopen ontdekten we een betonnen straatpot voor een brandkraan (en het afgescheurde deel van de motor met de versnellingsbak). Zo'n straatpot is een enorm blok beton met een ovalen gietijzeren deksel, gewicht zo'n 60 kilo. Ik ben er nooit achter gekomen waarom dat ding daar lag, kilometers ver van een waterleiding, laat staan bestrating.

Achteraf een geluk dat we het ding exact middenvoor hebben geraakt en niet met een van de wielen want dan waren we zeker over de kop gegaan.

[paull en paulla]

Zo, dat is een (heel) verhaal. Topic of niet, een kniesoor die daar om geeft. Altijd leuk zulke verhalen te lezen.
Daarmee een plaatje verdient. Zonder stunt welliswaar:

[?604Peugeot]

Hoi paull en Paulla Toch maar een foto op 2de paasdag van een vriend zijn peugeot 604, waar we samen nog aan moeten werken, hij loopt niet zo netjes, eerst maar eens kleppen stellen dan ontsteking af stellen,en voor de zekerheid even compressie meten,ik hou je op de hoogte.

IMG_6649 (2).JPG (1.72 MiB) Viewed 156 times